Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

Η φοιτητική ζωή μερικές φορές....είναι.......



Δύο όμορφες κοπέλες μετρούσαν ήδη δύο μήνες συγκατίκησης στο μικρό δωματιάκι των φοιτητικών εστιών. Και οι δύο είχαν έρθει απο την επάρχία για να σπουδάσουν στην Θεσσαλονίκη. Στην αρχή ντροπαλές μόλις πρωτογνώρισαν η μία την άλλη γρήγορα όμως ήρθε η οικειότητα και έτσι μια καλή φιλία δεν άργησε να δημιουργηθεί.
Η Ελένη ήταν από την Νάουσα και περίμενε πως και πώς να φύγει για την Θεσσαλονίκη . Της άρεσε η μεγάλη πόλη και ήθελε να την γυρίσει και να μάθει την νυχτερινή ζωή. Πως είναι να περνάς καλά μακριά απο τα αδιάκριτα βλέμματα που έχει μια μικρή κοινωνία. Η Ελένη ήταν πολύ όμορφη κοπέλα και έξυπνη. Ψηλή με ωραίο αδύνατο σώμα δεν παιρνούσε απαρατήρητη απο τους αυμφοιτητές της και τα πρώτα τηλέφωνα για καφεδάκια κτλπ δεν άργησαν να έρθουν.
Η Μαρίζα και αυτή ήταν μια κοπέλα πανέμορφη . Ψηλή ξανθιά με γυμνασμένο σώμα αλλά κάπως ποιο ήσυχη προτιμούσε να κάθεται μέσα με παρέα παρά να γυρνάει σε club.

Τα δύο κορίτσια έκαναν πολύ καλή παρέα μεταξύ τους και όλα έδειχναν πως θα περνούσαν μαι υπέροχη φοιτητική ζωή μαζί.
Ένα βράδυ η Ελένη ετοιμαζόταν να βγεί με κάτι φίλους της ενώ η Μαρίζα ήταν αδιάθετη και είχε δηλώσει πως θα κάτσει μέσα.

<<Μαριζάκι σίγουρα δεν θέλεις να έρθεις μαζί μας; Θα περάσουμε πολύ καλά!>>
<<Όχι κορίτσι μου πονάει η κοιλιά μου θα δώ λίγο τηλεόραση και θα κοιμηθώ>>είπε η Μαρίζα με στεναχωρημενο ύφος.
<<Αχ το ξέρω θα σου φέρω μια ωραία κρέπα όταν γυρίσω! Δηλαδή το πρωί χαχαχ θα σε ξυπνήσω να φάμε μαζί>>
<<Καλά τότε με κάνεις να θέλω να κοιμηθώ γρήγορα χαχα! Καλα να περάσεις ομορφιά μου >>

Η Ελένη βγήκε από το μικρό δωμάτιο κλείδωσε την πόρτα και άρχισε να κατεβαίνει τις σκάλες στο δρόμο πέτυχε την παρέα της που την περίμενε και όλοι μαζί ξεκίνησαν για να πάνε να πάρουν ένα ταξί. Στην πιάτσα δεν είχε ταξί και έτσι η παρέα έλεγε τα νέα της ημέρας. Η Ελένη ξαφνικά θυμήθηκε το πορτοφόλι της. Έψαξε μέσα στην τσάντα της αλλά δεν το βρήκε. Μάλλον το ξέχασε στο δωμάτιο σκέφτικα. Είπε στην παρέα της να περιμένει κανένα δεκάλεπτο μέχρι να πάει να πάρει το πορτοφόλι της και να γυρίσει.
Στο δρόμο σκεφτόταν πως είχε περάσει ήδη μια ώρα και ίσως η συγκάτοικος της να είχε ήδη κοιμηθεί .ήταν ήδη 1 η ώρα το βράδυ. Πραγματικά έβαλε το κλειδί στην πόρτα σιγά και είδε ότι το φώς ήταν κλειστό. Δεν άναψε το φώς και ψαχουλεύοντας προς το κρεβάτι της βρήκε το μικρό δερμάτινο πορτοφόλι της . Πάλι κάνωντας όσο πιο σιγά μπορούσε γύρισε και βγήκε έξω κλειδώνοντας την πόρτα.
Η Ελένη όταν έφτασε στην παρέα της ο ταξιτζής ήταν εκεί και περίμενε γκρινιάζοντας. Τελικά μπήκαν όλοι μέσα και πήγαν σε διάφορα club της Θεσσαλονίκης και γλέντησαν μέχρι τις πρώτες πρωϊνές ώρες. Η Ελένη ζαλισμένη απο τα ποτάκια που ήπιε έσυρε τον εαυτό της σε μια κρεπερή και αφού πήρε ότι ήθελε ξεκίνησε για να πάει στο δωμάτιο στην φοιτητική εστία.
Έξω απο την φοιτητική εστία είδε περιπολικά και ανθρώπους να τρέχουν ήταν και ένα ασθενοφόρο εκεί. Μπερδεμένοι πλησίασε και ρώτησε ένας αστυνομικό τι έγινε.
<<Εσύ σε ποιο δωμάτιο μένεις κοπελιά;>> τιν ρώτησε ο αστυνομικός
<<Στο 312 γιατί;>>
<<Βρήκα την συγκάτοικο >> είπε μόνο ο αστυνομικός. Μετά απο λίγα λεπτά έφτασαν και άλλοι αστυνομικοί και πήρα παραπέρα την Ελένη και άρχησαν τις ερωτήσεις σχετικά με το τι έκανε εχθές.
Η Ελένη τους είπε με κάθε λεπτομέρεια πως ετοιμάστικε να φύγει , πως ξεχασε το πορτοφολι της και γύρισε , για τον γκρινιάρη ταξιτζή και για τα club που πήγανε.
Ο αστυνομικός με σοβαρό ύφος την κοίταξε βαθειά στα μάτια και της είπε :<< Ελένη η συγκάτοικός του εχθές δολοφονήθηκε>>
Πάγωσε η Ελένη. Σαν να σταμάτησαν τα πάντα γύρω της.
<<Πρέπει όμως να έρθεις μαζί μας . Υπάρχει κάτι στο δωμάτιο που πρέπει να δείς. Την συγκάτοικό σου την έχουμε ήδη μεταφέρει στο νοσοκομείο για την ιατροδικαστική εξέταση. Άλλο είναι αυτό που πρέπει να δείς >>
Η Ελένη προχώρησε σιγά σιγά και μπήκε στο δωμάτιο ήταν τακτοποιημένο όπως το άφησε και μόνο στο κρεββατάκι της Μαρίζας υπήρχε κάποια αναστάτωση. Όποιος και αν ήταν πρέπει να΄ηταν μυώδης και δυνατός για να κρατήσει την Μαρίζα σε μια άκρη δίχως να ακουστεί τίποτα . Η Ελένη τότε γύρισε προς την δική της πλευρά και είδε στον τοίχο γραμμένο κάτι που της προκάλεσε καθαρό τρόμο. ΑΝ ΑΝΟΙΓΕΣ ΤΟ ΦΩΣ ΘΑ ΠΕΘΑΙΝΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ. Ο δολοφόνος ήταν μέσα όταν γύρισε να πάρει το πορτοφόλι της.......

1 σχόλιο: